ELEKTROSTYMULACJA
Elektrostymulacja w Neurologopedii ma zastosowanie głównie w obrębie głowy i szyi oraz okolic barków. Wykorzystujemy w niej prąd o niskich częstotliwościach w celu stymulacji nerwów (TENS) stąd przynosi bardzo dobre efekty w przypadku porażonego nerwu twarzowego lub ( EMS ) mięśni, co może mieć zastosowanie np. w stymulacji mięśnia okrężnego. W okolicy twarzy metoda ta powoduje poprawę czucia, rozbudowę i wzmocnienie mięśni oraz zapobiega ich zanikom. Terapia wykonywana może być zarówno wewnątrz, jak i zewnątrz jamy ustnej w zależności od dysfunkcji, jaką charakteryzuje się pacjent.
Stosowana w następujących chorobach:
Dyzartria (zaburzenie mowy, które pojawia się u pacjentów w przebiegu chorób neurologicznych)
Zaburzenia połykania, dysfagia
Apraksja (zaburzenie czynności ruchowych umożliwiających mówienie w przypadku udaru)
Zaburzenia/osłabienie czucia w obrębie jamy ustnej
Zaburzenia sensoryczne
Zaburzenie napięcia jamy ustnej
Brak możliwości ruchu języka, warg, podniebienna miękkiego
Zaburzenia fonacji (głosu)
Słaba pionizacja języka
Nieprawidłowa artykulacja
Mowa nosowa
Porażenie nerwów (Porażenie nerwu twarzowego)
Bruksizm
Wykorzystywana także do terapii ręki u pacjentów z Urazem Rdzenia Kręgowego.
Przeciwwskazania do zabiegu elektrostymulacji lub stany, w których wymaga jest zgoda lekarza prowadzącego:
Wszczepione urządzenia elektroniczne – wymagana zgoda lekarza prowadzącego
Aktywna choroba nowotworowa tzn. w trakcie leczenia lub w trakcie diagnostyki. Po okresie wyleczenia w stanie stabilnym – wymagana zgoda lekarza prowadzącego
Epilepsja – wymagana zgoda lekarza prowadzącego
Nieustabilizowane choroby krążenia – wymagana zgoda lekarza prowadzącego
Zastawka odprowadzająca płyn mózgowo-rdzeniowy
Niezagojone rany w obrębie przyłożenia elektrod – zabieg należy przełożyć do czasu zagojenia rany
Ciąża
Gorączka w dniu zabiegu
Inne, niepokojące stany i choroby, szczególnie w okolicy głowy i szyi, choroby przewlekłe –wymagana zgoda lekarza prowadzącego
