LOGOPEDIA DLA DZIECI
Czego dotyczą zaburzenia miofunkcjonalne u dzieci
Zaburzenie miofunkcjonalne to nieprawidłowy wzorzec ruchowy języka I warg w trakcie połykania. Podczas połykania 1000/2000 razy dziennie język porusza się do przodu I napiera z siłą do 4 ton w ciągu 24 godzin na zęby, albo między zęby. Zaburzenia miofunkcjonalne to również niekorzystne stany napięcia mięśniowego w obszarze ust, które prowadzą do tego, że język nie może utrzymać prawidłowej pozycji spoczynkowej.
Na czym powinna polegać terapia ?
Terapia powinna umożliwić dziecku utrwalenie prawidłowej pozycji spoczynkowej języka ( jego złe położenie może wpłynąć na nie prawidłowe ustawienie zębów ) wreszcie na nie prawidłowe połykanie I zaburzony proces mowy.
Słowo MIO oznacza mięsień czyli MIOFUNKCJONALNY ! - dotyczący mięśni języka i jego funkcji dokładniej mówiąc mięśni ust ( ORAL ) I twarzy ( FACIAL ) .
Dystonia pochodzi z łacińskiego DYS – czyli brak czegoś, oraz TONUS – oznacza napięcie mięśniowe zatem chodzi o wyrównanie napięcia mięśniowego w obrębie twarzoczaszki.
Jakie są przyczyny zaburzeń miofunkcjonalnych ?
Zaburzenia w czasie rozwoju prenatalnego I ciąży. Rozumiemy przez to niekorzystne uwarunkowania w czasie fazy rozwojowej tworzącego się życia, mogą później mieć one wpływ na muskulaturę, zdolność koordynacji języka, warg mięśni mimicznych, I całego ciała.
Zaburzenia w czasie porodu. Często niezauważalne krótkie niedotlenienie.
Uwarunkowania genetyczne. Odziedziczone skłonności osoba dorosła ( rodzic ) może zauważać problemy u siebie lub innego członka rodziny.
Zespoły genetyczne przebiegające z licznymi problemami w obszarze jamy ustnej. Należy szukać pomocy już w pierwszych tygodniach życia.
Karmienie zwłaszcza problemy ze ssaniem w pierwszych dniach życia
Utrwalony nawyk ssania kciuka
Obgryzanie paznokci
Utrudnione oddychanie nosem
Co jest istotne dla rozwoju dziecka w kontekście przestrzeni orofacjalnej ?
Pozycja zębów I szczęki
W pierwszym roku życia szczęka jest przemieszczana doprzednio w jednym bloku z kością czołową pod wpływem nacisku rozwijających się płatów czołowych I przegrody nosowej. Do przedni ruch żuchwy odbywa się dzięki odruchowi ssania.
Do 3- 4 roku życia szczęka jest przemieszczana dzięki ciśnieniu dostarczanemu z rosnących gałek ocznych.
Do 4 roku życia ciśnienie z jamy nosowej dostarczane jest do zatoki szczękowej powoduje to jej upowietrznianie wzrostu sił mięśni oraz rozwojowi prawidłowego ciśnienia dostarczanego z języka na podniebienie.
Wzrost gałek ocznych kończy się około 8 roku życia.
Wzrost szczęki ma miejsce w 7- 10 roku życia
Objawy spowodowane słabym żuciem I gryzieniem w wieku 7 lat przybierają na sile.
Po 10 roku życia aktywność komórek kostnych w obrębie szwu pośrodkowego słabnie
Zawsze należy zawracać uwagę na tor oddechowy, który ma wpływ na siłę gryzienia twardych pokarmów.
43% wzrostu twarzoczaszki to przemieszczanie, pozostałe 57% apozycja wyrostka zębodołowego - nadmierne napięcie w bruksiźmie doprowadza do zahamowania wzrostu wyrostka zębodołowego na wysokość ( tworzy się zgryz głęboki) .
Anomalie w ustawieniu zębów w połączeniu z przyzębowo lub międzyzębowo ukierunkowanym procesem połykania.
Jakie dzieci powinny trafić na konsultację do Neurologopedy w celu weryfikacji ewentualnej terapii ? Dzieci które mają …
Zaburzenia artykulacji w połączeniu z nieprawidłowym wzorcem połykania - Dyslalia z zaburzeniem orofacjalnej równowagi mięśniowej
Wszystkie wady artykulacyjne powodujące nieprawidłową wymowę głosek.
Oddychanie przez usta
Chrapanie
Planowana operacja szczęki
Problemy z połykaniem w wyniku chorób genetycznych ( Dysfagia neurogenna)
Zawsze wtedy kiedy rodzic ma obawy w związku z prawidłowym rozwojem swojego dziecka. Neurologopeda pracuje interdyscyplinarnie co oznacza, że jeśli istnieje potrzeba konsultuje problem dziecka z innymi specjalistami ( lekarzem, rehabilitantem, osteopatą, specjalistą integracji sensorycznej, psychologiem).